برنامه‌ریزی راهبردی گردشگری در نواحی البرز مرکزی

امروزه رویکرد برنامه‌ریزی راهبردی با‏‌ تأکید بیشتر بر مشارکت جوامع محلی، تقریباً در تمام کشورهای پیشرفته جهان رواج یافته و بر اساس آن انواع طرح‌های توسعه روستایی با اشکال و عناوین مختلف به اجرا گذاشته شده است. هدف از این مقاله تعیین نحوه به‌کارگیری فرایند برنامه‌ریزی راهبردی در برنامه‌ریزی گردشگری منطقه‌ای در ایران است. در این مقاله ابتدا مبانی نظری فرایند برنامه‌ریزی راهبردی در برنامه‌ریزی منطقه‌ای با تکیه بر توسعه گردشگری مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه با تکیه بر فرایند برنامه‌ریزی راهبردی و فنون پیشنهادی مرتبط با آن درباره فعالیت‌های گردشگری، یک مطالعه موردی (روستای افجه) صورت گرفته است. با استفاده از ماتریس(SWOT)، کلیه راهبردهای تدوین شده و سپس با استفاده از موقعیت قرارگیری روستا در نمودار (IE)نوع راهبرد متناسب با منطقه انتخاب شده است. نتایج حاصل از ترسیم اطلاعات به‌دست آمده از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی، (46/2) و ماتریس ارزیابی عوامل خارجی، (1/3) می‌باشد. این بدان معنا است که روستای گردشگری افجه در خانه (I) قرار گرفته است که می‌بایست راهبردی محافظه کارانه مبتنی بر نگهداری و حمایت درونی اتخاذ شود. البته باید توجه داشت که به علت نزدیکی موقعیت روستا به خانه II، باید نگاهی به راهبردهای تهاجمی برای منطقه نیز داشت.